Korespondencja oraz kontakt z Panią dr Marią Wiktorią Radwan skłonił nas do stworzenia wątku, który przekieruje zainteresowanych do materiałów dotyczących drugiego po Stanisławie Staszicu odkrywcy starożytnego centrum hutniczego w Górach Świętokrzyskich - Mieczysława Radwana. Nie jest bowiem prawdą, że ostatnie - już ponad 60 lat interdyscyplinarnych badań nad tym zjawiskiem przyćmiło dokonania i znaczenie profesora Radwana. Z pewnością obecne pokolenie badaczy hutnictwa świętokrzyskiego w większym stopniu kojarzy dotychczasowe osiągnięcia służące rozpoznaniu nurtującego, nie tylko ich problemu, z postacią zmarłego w 2011 roku Kazimierza Bielenina. Wynika to jednak z faktu, że po śmierci Mieczysława Radwana, a później Wacława Różańskiego, to właśnie on stał stał się głównym reprezentantem polskiej archeometalurgii. Nie zamierzamy w tym miejscu ważyć zasług wszystkich wymienionych powyżej osób. Proponujemy natomiast spojrzenie na postać pierwszego XX-wiecznego badacza, który zainteresowal się "żużlem pierwotnym" na łysogórskich polach i wstępnie rozpoznał jego zasięg - jeszcze w okresie międzywojennym - z perspektywy oryginalnych materiałów upublicznionych przez jego wnuczkę - Panią Marię Radwan. Jej też dziękujemy za możliwość skorygowania błędu na naszej stronie, na który zechciała nam zwrócić uwagę w wiadomości z dnia 6 sierpnia 2019 r.

CHRONOLOGIA BADAŃ STAROŻYTNEGO ŚWIĘTOKRZYSKIEGO ZAGŁĘBIA HUTNICZEGO

 

MIECZYSŁAW RADWAN